Wczoraj rozglądaliśmy się z Jolą za jakimś regałem na książki. Pojechaliśmy do Ikei i znaleźliśmy tam zatrzęsienie najrozmaitszych modeli. Co ciekawe, wszystkie one wypełnione były po brzegi książkami, służącymi najwyraźniej za dekorację. Książki były po szwedzku, więc nawet za bardzo nie było czego wynosić, ale za to patrząc na ich grzbiety pokryte równymi ciągami liter, których – z wyjątkiem "De tre musketörerna" – nie rozumiałem, doznałem objawienia. Zrozumiałem, jak to się dzieje, że w dziewięciomilionowej zaledwie Szwecji powieści sprzedają się w kilkusettysięcznych nakładach – po prostu trzy czwarte z tego kupuje Ikea do swoich sklepów rozsianych po całym świecie!