Praca w moim zakładzie rozpoczyna się codziennie za piętnaście ósma. Szanuję to, ale tak się jakoś dziwnie składa, że z reguły stawiam się punkt ósma, w najlepszym razie za pięć. Dziś jednak świetlisty rydwan czasu był dla mnie wyjątkowo nieuchwytny i bramę matki-firmy przekroczyłem dopiero kilka minut po ósmej. Na schodach minąłem się z kolegą z innego działu, niejakim Piotrkiem. - Maciek, ty już w robocie? – wyraźnie był zdziwiony.

W sobotę pojechaliśmy z Jolą do jej mamy w Świętochłowicach. Jako że była ładna pogoda, wyciągnęliśmy moją, jeśli wszystko dobrze pójdzie, przyszłą teściową na spacer na tak zwaną Skałkę. Po drodze, przy wejściu do tunelu pod średnicówką, zauważyłem ciekawe graffiti: „Najprzyjemniej jest na skrętach – Julian Tuwim”.