Byłem wczoraj na mszy w swoim kościele parafialnym. Kazanie ksiądz ozdobił słowami: "coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia i większy staje się Bóg". Wzruszyłem się słysząc, jak to fragment mojego przekładu wiersza Iwana Bunina służy do głoszenia Słowa Bożego, a i - co tu dużo gadać - moja próżność została mile połechtana. Po powrocie do domu i sprawdzeniu cytatu okazało się jednak, że to nie tyle mój Bunin, ile swój własny Asnyk. Cóż, mimo wszystko też ładnie powiedziane.