Kilka dni temu wybraliśmy się z Jolą do Centrum Sztuki Filmowej w Katowicach. Przyjechaliśmy na Sokolską na styk, a że szukaliśmy jeszcze miejsca do parkowania, weszliśmy do kina z kilkuminutowym opóźnieniem. W środku pusto, cicho i tylko gdzieś z boku dopadło nas zdziwione spojrzenie kasjerki. "Dobry wieczór – zacząłem nieśmiało. – Mają Państwo w repertuarze jakiś rosyjski melodramat, coś z oddechem..." "Tak, "Pełen Oddech"..." "To ja poproszę dwa bilety." "Panie Maćku! – Kasjerka odwróciła się gwałtownie na obrotowym krześle. – Gramy!" Pan Maciek, mój bliżej mi nieznany imiennik, zagrał. A my z Jolą mielismy całą salę tylko dla siebie, ale zachowywaliśmy się grzecznie.